⛰️MENDEBALDEKO BRAZATO 2731 mt

     Hau da 2025eko Uztailaren 14ko Ilunabarra Tramacastilla-n.       Ikaragarria!

    Horrela gustora goaz ohera. Bihar goiz altxatuko gara eta.

 2025-07-15 PANTICOSA BAINUETXEA. Goiz heldu gara eta aterpe ondoko aparkalekuan kotxea utzi ondoren, Brazato-ra doan bidea hartzera goaz. Gehienetan bezala, tropel handienak Garmo Negro edota Bachimaña alderuntz.

 Askotan erabilitako bidetik goaz. Bidegurutze honetan, gaur Brazato-runtz. Hemendik oso lasai goaz, ez dabil jende askorik, zeharkaldian Bujaruelo-ra doan baten bat eta Baciás-era doazen batzuk.

 Gure atzekaldean, Argualas eta Garmo Negro.

 Eta Pondiellos eta Arnales.

 Bainuetxeko lakua behean geratzen ari da.

 Beheko Brazato lakura doan bidegurutzea baino lehen, Labaza-tik datorren ur-hodia heltzen den tokian hor nonbait, Brazato mendien lehenbiziko ikuspegia daukagu. Bi tontor dira, biak antzeko altuerarekin. Ezkerrekoa pare bat aldiz igota daukagu, baina bestea oraindik ez.

 Beraz, hau da gaurko helburua. Itxura apur bat beldurgarria du, eta badakigu igoera gogorra duela. Gainera horra ez da apenas inor joaten.

 Hau da ur-hodiaren bidea, Bachimaña aterpera doana. Ezagutzeko interesgarria, eta hemendik Bainuetxera jetsi gabe, Bachimaña-ra joateko egokia. Gaur, ezkerrean utziko dugu, eta Brazato urtegira jarraituko dugu.

 Bide harriztatua baina lora askorekin. Ibiltzeko eguraldi oso egokia, freskua.

 Heldu gara Brazato urtegira. Hemen, ezkerrean utziko dugu Baciás aldera doan bidea eta guk aurrera hartuko dugu, presa zeharkatzera. Brazatoak parean ditugu.

 Presa zeharkatzen. Atzean, Garmo Negro, Pondiellos, Arnales-Infiernos, Pico Piedrafita, Punta Zarre,...

 Atsedenaldia urtegiaren ondoan. Aurrean ikusten da Brazato-ko goiko lakuetara eta Baciás aldera doan bidea. Ikusi dugun jende guztia horruntz doa. Guk, hemendik aurrera ez dugu inor ikusiko.

 Ezkerrean Batanes, Baciás eta Vignemale. Urtegiaren ondoko muinotik gora doan bidetik goaz.

 Beheko Brazato-aren gainean gaude. Atzean, Panticosa-ko hirumilakoak.

 Eta gure helburua gero eta gertuago. Puff... Lehenbizi eskuineko ibarretik igoko dugu, ondoren ezkerrera hartzeko, harritzatik, igo behar den diagonalera heltzeko.

 Sarrioak Tablato-ren magaletan.

 Bagoaz aipatutako diagonalera hurbiltzen. Atzean Tablato eta bere oineko lakutxoak. Horien ingurutik ari gara harritza zeharkatzen.

 Putrea.

 Igoera latza orain, harkaitz-bloke artean eta malda handiarekin. Brazato bi lakuak behean eta Infiernoak, Punta Zarre, Gran Facha, Xuans, Serrato, Batanes, e.a. atzean.

 Diagonala bukatu ondoren, guretzat zati gogorrena, ezkerrera hartzen da, ibiltzeko eremu apur bat hobeagotik, nahiz eta aldapa oso tentea izan. Tablato eta bere lakuak behean.

 Ondoren, plaka honetatik igoko dugu. Lehorrean ez dauka arazorik. Horren gainean, eskuinera hartzen da hertzera irteteko.

 Hau da azken zatia. Hau gainditu, eta tontorretik oso gertu ateratzen da.

 MENDEBALDEKO BRAZATOA ( 2731m?). Hiru ordu ta 45 bat minututan behetik. Guretzat primeran.

 Orain paisaiaz gozatzera! Bainuetxe gaineko hirumilako eta abarrak.

 Brazato laku biak. Irudi bikaina.

 Baldairán, Catieras, Mallarruego eta Tendeñera mendilerroa atzean.

 Beste Brazato tontorra eta Vignemale atzean.

                

 Eta beheruntz. Hau da zati latzena. Dena mugitzen da.

 Gutxiago falta zaigu eremu lasaietara jeisteko.

 Atsedentxoa.

 Laster hasiko gara gure ezkerrera hartzen.

 Hemendik pasako gara azken harritzara, eta Tablato-ren lakuetara hurbilduko gara.

 Tablato-ren azpian, lakuetatik gertu. Hemendik behera eremu lasaiagoak ibiltzeko.

 Eta beheruntz, mugarriz ondo balizatutako bidetik. Tontorra atzean.

 Brazato tontor biak.

 Goiko urtegiaren ondoko muinotik, beheko lakua eta Argualas-Garmo Negro-Pondiellos-Arnales-Infiernos-..., Punta Zarre.

 Balkoi paregabean.

 Muinotik behera, urtegira hurbiltzen.

 Urtegiko presa zeharkatzen. Gero, bide oso ezagunetik behera, Bainuetxera. Hor hasiko gara jendearekin topo egiten berriz.

 Siemprevivak.

 Gitanilla dotorea. Gauza politak ikusten dira bidean.

 Eta zazpi ordu t'erdiko ibilaldiari bukaera egokia emango diogu Casa de Piedra Aterpean.

HEMEN IBILBIDEA

SILVANen IBILBIDEA. TELLAn.

 Atzo ESCUAÍN-en ibili ondoren, gaur arroilaren beste aldean dagoen TELLA herrixkara etorri gara. Goiza igarotzeko ibilbide interesgarri baten berri daukagu, eta guretzat ezezaguna den ingurua ezagutzeko balioko digu.

Badakigu ibilbidea ez dela pasiada bat, eta lur malkartsu, basati eta arriskutsutik ibili behar dela. Gainera Silván erraldoiaren kondaira ezagutuko dugu. Ibilbide zirkularra da. Tellan hasi eta bukatzen da, baina Congosto de las Devotas-en gaineko amildegietatik mugituko gara.

 2025-04-08 TELLA. Sarrerako Ostatuaren ondoko aparkalekuan utzi dugu kotxea.

 Dirudienez, Ostatua astebukaeretan bakarrik zabaltzen dute. Lau etxe daude bizilagunekin urte guztian. Gainontzekoak, udan eta oporretan.

 Hau da gure ibilbidea. Lehenbizi Informazioko Zaindariarekin egon gara, eta aurten oraindik ez duela informazio zehatzik, berarekin behintzat ez delako egon ibilbidea egin duen inor, eta kontu handiz ibiltzeko (atzo bezala), eremu zaila dela eta. Eta bukaeran kontatzeko ea nola dagoen.

 San Martín eliza eta Pala de Montinier atzean. Hona datorren jendea, baselizen ibilbidea egitera dator batez ere. Zaindariari ere arraroa iruditu zaio gure plana...

 Abiapuntutik ikusten dugu baselizetako bat, Fajanillas, eta Castillo Mayor atzean.

 Bagoaz. Hasieran ekialdera jeisten den pista bat hartu behar da.

 Laster utzi behar da pista eta ezkerrera jetsi. Txakurtegi baten eskuinetik doan bidezidorra jarraituko dugu. Narziso dotoreak.

 La Suert pinadian sartu eta beheruntz doan bidezidor sigi-sagatsua daukagu pinadia zeharkatzeko. Tarteka eroritako zuhaitzak gainditu behar ditugu, baina ondo jarraitzen da bidea. Gainera pintura gorriz dago balizatuta.

 Pinadi guztia jetsi ondoren, bidea, Congosto de las Devotas gaineko amildegiaren oihan apaletatik doa, gora eta behera. Berrehun bat metroko desnibela jetsi dugu, baina oraindik ea beste hainbeste geratzen zaigu, La Tosca kobazulora heltzeko.

 Atzera begira, Pala de Montinier.

 Las Faixas deitzen zaio honi. Bidezidor estua amildegiaren gainean. Zorionez, landaretzak bertikalitatea leuntzen du.

Landaretzaren arteko zuloetatik, Cinca ibaia eta Bielsa aldera doan errepidea ikusten ditugu.

 Itzalean goaz. Gaur bero egiten du.

 Cinca-ren beste aldean, Peña Lierga eta Cotiella mendiguneko tontorrak.

 Eta atzeruntz, Punta Suelza handia.

 Behatoki bat amildegiaren gainean. Pala de Montinier eta Añisclo leporuntz doan mendigunea.

 Cinca ibaia eta errepidea zuloan. Balkoi dotorean gaude.

 Pala de Montinier eta Suca-k.

 Inguruaz gozatzen.

 Altuera galtzen jarraitzen dugu, amildegiruntz. Katez babestutako pasabide batean.

 Jetsiera nahiko gogorra hormen azpian. Gero horma hauen gainetik itzuliko gara.

 Hemen soka-finkoa dago jarrita. Kontuz ibiltzeko tokiak dira.

 Jetsiera labainkor eta bortitza. Harri soltea dago eta ez da erosoa.

 Hau da orain gainean daukaguna. Gero, bueltan, bere gainetik joango gara.

 Guretzat hau izan da pasarte gogorrena.

 Hormari itsatsita.

 Babestutako beste pasarte batean. Argi dago ez dela pasiada bat...

 Inguru basatia da.

 Atzera begira. Beheko faixa-tik jetsi gara eta kobazuloa bisitatu ondoren goikotik itzuliko gara. Hori da Lo Silván bidea.

 Lehenbizi La Tosca kobazulora jetsi gara.

 Erraldoia da.

 Sarreran. Atzean, Cinca-k sortutako sakanaren beste aldea.

 Amildegiaren gainean dago kokatuta. Landaretzak ez du zuloa ikusten uzten.

 Forma kuriosoak kobazuloaren sabaian.

 Aurreko horma horietan eskaladako sokak ikusten dira. Ez dira izango samurrak bia horiek!

 Peña Lierga daukagu aurrean.

 Ibilbide berriak prestatzen...

 Kobazuloa utzi eta Lo Silván bidera igo behar dugu. Horma horien azpitik doa.

 Lehen jetsi dugun guztia, orain igo egin behar dugu. Hormen ondotik doa bidea.

 Eskalada-biak horma hauen sabaietan.

 Eta Silbán eta ibilbideari buruzko informazioa, bere kobazuloa zuen azpian.

 Eta bai, gure gaineko horman ikus daitezke kobazulora igotzeko (eskalatzeko) hesolak. Errealitatea edo elezaharra...

 Eta faixa guztia igo ondoren, Silván-en pasabidera heldu gara. Azken horma gainditzeko toki hau kable eta eskaileraz babestuta dago.

 Ikutu berezia ematen dio ibilbideari.

 Ez dauka zailtasun handirik, oso ondo babestuta baitago.

Pasartetik atera eta ezpelez betetako mazelatik goaz, Tella itzultzeko pistaren bila. Punta Suelza atzean.

 Eta Peña Montañesa nahiko gertu.

 Bide lasaia orain, ezpel artean.

 Hemendik berehala helduko gara pistara. Aurrean, Pala de Montinier eta Suca-k.

 Zuca-k edo Maria-k eta Pico Inferior de Añisclo. Goietan elur asko dago.

 Pistatik zati bat egin ondoren, Herrira doan bide zaharra hartu dugu, antena horien ezkerretik.

 Tella.

Herriaren erditik pasako gara orain. Harrizko etxebizitza dotoreak daude.

 Etxebizitza baten atarian.

 San Martin eliza. Alboan dago Informazio-zentroa eta Zaindariari ibilbideari buruzko informazioa pasa ondoren, aparkalekuan bukatu dugu. Hiru bat ordutan egin dugu, lasai, eta bideaz gozatzen. Asko gustatu zaigu. Eta bai, ez da pasiada bat, mendiko ibilbide dotorea da eta argi eduki behar da zertara goazen.

 Kotxea hartu, eta herria baino beherago dagoen Tella-ko trikuharria ezagutzera joan gara.

 Trikuharria eta Castillo Mayor. Interesantea gaurko guztia.

Ibilbidea hemen.